Good day sunshine

We hebben om 14.00u afgesproken bij het Vikingemuseet. Maar als ik wakker wordt, uit mijn raam kijk en berichtjes lees, verdwijnt ons plan bijna als sneeuw voor de zon. Alleen is hier het omgekeerde het geval: geen zon te zien en wel veel sneeuw, heel veel sneeuw! Er wordt een weeralarm afgegeven en mijn buitenlandse vrienden vragen zich af hoe zij ooit bij het museum komen in dit weer. De eerste sneeuwvlokjes zijn voor hen al fascinerend, laat staan dat ze zoiets hebben meegemaakt. Ik stel ze gerust dat het openbaar vervoer heus nog wel rijdt en dat het wel meevalt. Oké akkoord en het plan gaat gewoon door! Tot we, beetje vertraagd maar dat is vandaag te verantwoorden, aankomen bij het museum dat gesloten blijkt te zijn… Hoe kan dat nou?? Ik had toch gisteren zeker gelezen dat hij vandaag open was! En ja ook de deur verkondigt dat hij open is. De rest zat al te wachten in het voorportaal, en we besluiten dan maar de kerk in de buurt te gaan bekijken. Net als we willen vertrekken komt er een mannetje van het museum langs, hij voelt aan de deur, ja die zit op slot, hij belt een ander mannetje en verdwijnt weer. Tien minuten later komt het mannetje met het andere mannetje terug, mét sleutel, en laten ze ons binnen. We zijn de enigen in het museum! Als we eenmaal binnen zijn, snappen we wel dat het hier niet stormloopt. Het museum is namelijk ongeveer twee keer zo groot als mijn slaapkamer hier. Dus daarna naar de kerk waar we uiteindelijk langer zijn gebleven.

Dingen die je misschien maar één keer in je leven doet, zoals Chinees Nieuwjaar vieren! We zijn uitgenodigd bij Yan thuis en samen met de andere Hong-Kongers hebben ze enorme hoeveelheden eten en gezelligheid gemaakt. Het is zo lekker dat ik veel te veel eet, maar dat lopen we er weer af op de terugweg naar huis!

In het Studenterhus wordt zaterdag een tweedehands markt georganiseerd, met vooral kleding en accessoire-dingetjes voor vrouwen. Zoiets kunnen ze ook makkelijk op de VU doen, denk ik meteen. Ik ga op zoek naar een warme winterjas want mijn enige meegebrachte jas is toch niet helemaal Aarhus-kou bestendig. Ik slaag meteen voor maar 50 DKK, een koopje voor een ietwat grote maar zeker warme jas. Als we het wel gezien hebben ga ik met Anke en Yana nog eventjes naar het centrum om verder te shoppen. We eten een lekkere burger bij Byens Burger, die vandaag toevallig jarig is en mini-cakejes uitdeelt, mét Deense vlaggetjes erop!

Zondag wordt ik blij wakker want de zon schijnt naar binnen, ‘good day sunshine’ heb ik in mijn hoofd en samen met Roberto en Pietro fietsen we naar het bos en strand wat hier om de hoek is. Ik dacht dat ik in Haarlem al dicht bij het strand zat, dit is nog dichterbij. Op het strand zien we tot onze verbazing dat er mensen zijn bij het nudistenstrand ernaast. Naakte mensen ja! Brrrr die zijn niet goed bij hun hoofd. In de verte zie ik Lasers zeilen en krijg meteen de kriebels om zelf het water op te gaan! Ik ben de hele dag blij, gewoon omdat de zon schijnt, suf maar waar. :)

De volgende dag willen andere mensen weer naar het strand, dus mag ik wegwijzen en ik wil best nog een keertje naar het strand. We hopen dat we de son in de see sien sakken maar helaas is die verdwenen achter het bos, de heuvel, of de wolken?

Van de mega vossensjaal die ik uit de sale had gevist heb ik een normaal formaat sjaal én een rokje gemaakt. Met de hand welteverstaan.

Dan breekt toch de eerste ‘schooldag’ aan. Daar was ik best aan toe, want alleen maar leuke dingen doen is even leuk maar nu back to serious business. International Marketing is erg interessant. Vooral omdat de klas vrij klein is, is interactie met de docent makkelijk. Wel meteen als volunteer uitgekozen, samen met Jasleen, om volgende week een presentatie te geven… Ach hebben we dat ook weer gehad. Het volgende vak, Aspects of Denmark is zo saai – op de ‘Maps of Europe according to...’ na – dat ik koekjesrecepten op ga zoeken. Thuis meteen maar uitproberen en door mijn huisgenootjes goedgekeurd. :)
Dan nog een beetje werken aan het Business Law verslag wat ik voor de VU nog moet maken, liever nu dan volgend jaar.

Vrijdag meeten we in een – nieuw door ons ontdekt – winkelcentrum vlakbij de universiteit en proberen reisplannen te maken voor de paasvakantie. Want die hebben ze hier lekker wel, puh VU vriendjes! Helaas kunnen we in een week niet heel Europa zien haha en ik wil zelf ook nog naar Nederland, als de vliegticketprijzen dat toelaten. ’s Avonds ben ik uitgenodigd bij Eylül en Duru thuis voor Turks eten. Ze wonen in een ander dorpje, Tilst, wat nog een heel eind fietsen is (heuvel op, heuvel af) maar het lekkere eten helemaal waard!

De volgende dag besluiten we het Vrouwenmuseum te bezoeken. Best interessant, je loopt door een soort tijdlijn van de prehistorie tot de 70’s. Waar overal kleding en spullen van die tijd te zien zijn, met per periode weetjes over vrouwenemancipatie.

Zondag is er een soort nieuwjaarsduik georganiseerd en gaat een handjevol dappere jongens de zee in. Brrrrrrave people. Natuurlijk ga ik mee, om ze aan te moedigen en op te wachten met warme chocomel en een deken voor als ze half bevroren de zee uit komen. Als we thuiskomen vraagt Pietro of ie z’n ring weer terug mag. KUT! Helemaal vergeten dat ie hem aan mij gegeven had, en nu is ie kwijt. Ik overal zoeken in en om het huis maar geen ring te vinden. Busbedrijf gemaild en gebeld, niks gevonden. Weg teruggezocht, ook niks. Ik voel me helemaal schuldig dat ik zijn ring kwijt ben geraakt, die die van z’n vriendin had gekregen. Hij stelt me gerust dat ie niet zo duur was en het niet erg is, maar ik zie aan z’n ogen dat het wel erg is. !*^@/#$~%!… moet mij net overkomen.

Om 8 uur beginnen ’s ochtends is niet gezond. Ik kan me dan ook niet herinneren wanneer ik ooit zo vroeg voor school moest opstaan. En dat op een maandag. Maar ik ben op tijd voor mijn eerste college International Management.

Kyss,
Femke