Skål!

Woensdag begint (alweer vroeg) met een presentatie van Lærdansk – het instituut waar je Deense les kunt nemen – die niet echt over de lessen ging maar meer over die rare Denen. We worden ‘gedwongen’ om een welkomstlied te zingen. In het Afrikaans, want in het Deens kun je niet zingen: alle Deense woorden eindigen namelijk op iets van –skt. Het lied gaat als volgt: Kum zumi zumi zumi kum zumi zumi kum (on repeat). Na de presentatie worden luxe broodjes geserveerd, hmmm ik houd nu al van het eten hier. Ook saai papierwerk moet gedaan worden dus gaan we massaal naar het IC om een residence permit en CPR number aan te vragen. Zonder CPR number ben je nergens hier in Denemarken, de overheid wil altijd en overal weten waar jij je mee bezig houdt. Of je naar de sportschool gaat, de bus neemt, boeken bij de bieb leent of online shopt. Na de lange rijen gaan we gezellig met een stel Asians en huisgenootje Pietro – aka Mr. Bean, voorheen nog slechts de Italiaan – downtown om de stad te verkennen en een kop koffie te drinken om bij te komen van de kou. ’s Avonds is International Night. We eten chili con carne en daarna party in het Studenterhus. Een aantal ‘’Skål!’’ en ‘’En øl tak’’ later lig ik in mijn bedje. Nog eventjes Skypen met Daan en dan lekker slapen.

De volgende dag weer vroeg op (volgens mij kan ik het niet vaak genoeg noemen). Een paar praatjes van de decaan en over vakken en examens. Weer zo’n lekker broodje voor lunch ’s avonds International Dinner met huisgenootjes. Iedereen maakte wat uit zijn/haar land. Ik maak kipsaté maar hoe vind je daar in hemelsnaam de goede ingrediënten voor? Ketjap wordt vervangen door sojasaus met gember en suiker, sambal heb ik wel kunnen vinden en satésaus had ik mee in zakjes (Dankjewel Wim :) ). Ze vonden het heerlijk.

Vrijdag een standaard presentatie over hoe je de bieb en IT diensten kunt gebruiken op de uni. Blabla je moet voor elk dingetje een apart account activeren en daar heb je, jawel, je CPR voor nodig die pas over 2 weken arriveert. Wel super handig: Je kunt je studentenpas activeren als toegangspas voor de universiteitsgebouwen wanneer deze gesloten zijn. Zo kun je ’s nachts nog gewoon naar de bieb om een boek te halen, te printen of studeren. Dat zou voor de VU ook ideaal zijn. In de middag gaan we in teams op Scavenger hunt! Team 2 bestaat uit Kunal, Rebeca, Najim en ikzelf. We moeten teamfoto’s nemen voor allerlei gebouwen en krijgen bonuspunten voor gekke poses, vreemden op de foto of als iedereen springt. Dat laatste was een uitdaging en we hebben denk ik wel 3 verschillende vreemden gevraagd om foto’s en uiteindelijk ook filmpjes te maken terwijl wij als een stelletje gekken stonden te springen voor de town hall. Toch was dat alles de moeite waard want wij wonnen by far en kregen lollies. :) ’s Avonds is er een buffet, waar Phaidra en ik driekwartier te laat arriveren omdat we de bushaltelogica nog niet helemaal doorhebben. Achja, fashionably late zeggen we dan maar. Het afsluitingsfeest van de intro days is in waar ze Westlife en foute Deense muziek draaien. Na een paar uurtjes en gratis biertjes later vertrekken we richting de beroemde Australian Bar, waar we uiteindelijk terechtkomen (na tig keer verkeerd te lopen) en een enorme rij zien. Laat maar, we lopen wel naar huis. Pfoe ik loop wat kilometers af hier!

Zaterdag gaan we naar de indoor schaatsbaan van Aarhus. Super leuk! Chineesjes zijn niet zo goed op ijzers en glibberen achter hun hulp-pinguïn. Hier gaan we zeker vaker heen. :) Asian Invasion komt mee naar ons Villa Kakelbont en samen maken we kilo’s pasta (en natuurlijk mijn worteltjestaart, recept komt op Facebook ;) ). We spelen Uno en Solo. Solo is gewoon de irritante versie van Uno waarbij je elke keer dat je bijna uit bent, je een hele stapel kaarten van je buurman krijgt… Ook doen we het spelletje eenentwintigen. Eigenlijk een drankspelletje maar zonder is al moeilijk zat! Je telt tot 21 en bij 21 vervangt een woord een willekeurig getal. Zo eindigen we als volgt: iPhone, five, piva, four, five, quoi, oh, eight, jo, jojojo, oesh, twelve, thirteen, fourteen, mr. Bean, glee, seventeen, yay, nineteen, casa, hallelujah! Twee getallen achter elkaar opnoemen betekent: andere kant op. Drie getallen achter elkaar: eerstvolgende persoon overslaan. Als Sein in slaap valt betekent dat bedtijd voor de Asians dus zetten we ze veilig op de bus naar huis. Als ze maar niet in de bus in slaap vallen!

Op Dull Sunday wordt er een brunch georganiseerd in het Studenterhus en daarna draaien ze een Deense film. De grønne slagtere (the green butchers). Beetje vreemde film. Kruising tussen komedie en horror, ik zal geen spoilers geven maar achteraf heb je een misselijk gevoel en absoluut geen trek in vlees. Helaas hadden we nog leftovers pasta carbonara van de vorige avond. Na de film vertrekken we downtown, niet zo’n goed idee op zondag blijkbaar want alleen Magasin (soort Bijenkorf) is open en het winkelcentrum bij het station. Komen we om kwart over vier aan bij het station, ja sorry ik moest weer navigeren en je weet hoe dat gaat… en de winkels sluiten om 5u. Alleen een H&M en Vero Moda gezien maar niks gekocht. Toch wel duurder dan NL hier.

Wat weetjes over Denen en Denemarken: Denen drinken veel. Heel veel. Vooral de studenten maar de CEO’s kunnen er ook wat van. Met zomers weer – wat nog wel een tijdje gaat duren ben ik bang – ga ik blijkbaar veel mensen dronken liggend op straat tegenkomen. Ze hebben hier ook negerzoenen, Yes! Naast pepernoten en stroopwafels ontdek ik steeds meer – dacht ik – typisch Nederlandse lekkernijen hier. Lachen voor de foto: ‘’Appelsin!’’ De eerste indruk is belangrijk. Handen schudden moet stevig, alleen zo wordt je aardig gevonden. Een slap handje is hier meteen een afknapper. Mensen zijn heel beleefd en vriendelijk, ook heel informeel. (Hoog)leraren dien je hier aan te spreken op ‘first name basis’. De typisch Scandinavische mentaliteit van Janteloven (in het Nederlands: Wet van Jante) is een soort van nederigheid. Ondertussen weet je best dat je beter bent dan de rest, maar je houdt het voor jezelf. Denen zijn ook heel netjes, iedereen ruimt hier achter z’n kont op! Gelukkig doen mijn huisgenootjes (tot nu toe, even afkloppen) dat ook. Bewust leven en afval scheiden leeft hier enorm. Ik werd al door de Landlord op m’n vingers getikt dat het licht in de keuken aan stond terwijl er niemand zat. Iedereen draagt zwart, maar ziet er toch modieus uit. Oversteken is gevaarlijk hier, zelfs als het groen is. Want denk je op je gemak de weg over te kunnen steken, wordt je bijna aangereden door een afslaande auto – want die heeft ook groen – of als je niet doorloopt springt het stoplicht halverwege alweer op rood. Het minimumloon is hier 120 DKK/uur, ongeveer 16 euro dus best wel gul!

Morgen gaan we naar het Vikingemuseet, dus ik ben benieuwd!

Kyss,
Femke